TestCase
********

.[perex]
Οι ισχυρισμοί μπορούν να ακολουθούν έναν προς έναν σε απλές δοκιμές. Αλλά μερικές φορές είναι χρήσιμο να περικλείονται οι ισχυρισμοί σε κλάση δοκιμής και να δομούνται με αυτόν τον τρόπο.

Η κλάση πρέπει να είναι απόγονος της `Tester\TestCase` και μιλάμε για αυτήν απλά ως **testcase**.

```php
use Tester\Assert;

class RectangleTest extends Tester\TestCase
{
	public function testOne()
	{
		Assert::same(/* ... */);
	}

	public function testTwo()
	{
		Assert::match(/* ... */);
	}
}

# Run testing methods
(new RectangleTest)->run();
```

Μπορούμε να εμπλουτίσουμε ένα testcase με τις μεθόδους `setUp()` και `tearDown()`. Καλούνται πριν/μετά από κάθε μέθοδο δοκιμής:

```php
use Tester\Assert;

class NextTest extends Tester\TestCase
{
	public function setUp()
	{
		# Preparation
	}

	public function tearDown()
	{
		# Clean-up
	}

	public function testOne()
	{
		Assert::same(/* ... */);
	}

	public function testTwo()
	{
		Assert::match(/* ... */);
	}
}

# Run testing methods
(new NextTest)->run();

/*


Method Calls Order
------------------
setUp()
testOne()
tearDown()

setUp()
testTwo()
tearDown()
*/
```

Εάν προκύψει σφάλμα σε μια φάση `setUp()` ή `tearDown()`, η δοκιμή θα αποτύχει. Εάν το σφάλμα εμφανιστεί στη μέθοδο δοκιμής, η μέθοδος `tearDown()` καλείται ούτως ή άλλως, αλλά με κατασταλμένα σφάλματα σε αυτήν.

Συνιστούμε να γράφετε τον σχολιασμό [@testCase |test-annotations#@testCase] στην αρχή της δοκιμής, τότε ο test runner της γραμμής εντολών θα εκτελέσει τις επιμέρους μεθόδους testcase σε ξεχωριστές διεργασίες και παράλληλα σε πολλαπλά νήματα. Αυτό μπορεί να επιταχύνει σημαντικά ολόκληρη τη διαδικασία δοκιμής.

/--php
<?php
/** @testCase */
\--


Σχολιασμός μεθόδων .[#toc-annotation-of-methods]
================================================

Υπάρχουν μερικοί σχολιασμοί που είναι διαθέσιμοι για να μας βοηθήσουν με τον έλεγχο των μεθόδων. Τις γράφουμε προς τη μέθοδο δοκιμής.


@throws .[filter]
-----------------
Πρόκειται για ισότιμη χρήση του `Assert::exception()` μέσα σε μια μέθοδο δοκιμής. Αλλά η σημειογραφία είναι πιο ευανάγνωστη:

```php
/**
 * @throws RuntimeException
 */
public function testOne()
{
	// ...
}


/**
 * @throws LogicException  Wrong argument order
 */
public function testTwo()
{
	// ...
}
```


@dataProvider .[filter]
-----------------------
Αυτός ο σχολιασμός ταιριάζει όταν θέλουμε να εκτελέσουμε τη μέθοδο δοκιμής πολλές φορές αλλά με διαφορετικά ορίσματα. (Δεν πρέπει να συγχέεται με τον σχολιασμό με το ίδιο όνομα για [αρχεία |test-annotations#dataProvider]).

Ως όρισμα γράφουμε το όνομα της μεθόδου που επιστρέφει τις παραμέτρους για τη μέθοδο δοκιμής. Η μέθοδος πρέπει να επιστρέφει έναν πίνακα ή ένα Traversable. Απλό παράδειγμα:

```php
public function getLoopArgs()
{
	return [
		[1, 2, 3],
		[4, 5, 6],
		[7, 8, 9],
	];
}


/**
 * @dataProvider getLoopArgs
 */
public function testLoop($a, $b, $c)
{
	// ...
}
```

Η άλλη παραλλαγή **@dataProvider** δέχεται ως όρισμα τη διαδρομή προς το αρχείο INI (σχετικά με το αρχείο δοκιμής). Η μέθοδος καλείται τόσες φορές όσες είναι ο αριθμός των τμημάτων που περιέχονται στο αρχείο INI. Αρχείο `loop-args.ini`:

```ini
[one]
a=1
b=2
c=3

[two]
a=4
b=5
c=6

[three]
a=7
b=8
c=9
```

και η μέθοδος που χρησιμοποιεί το αρχείο INI:

```php
/**
 * @dataProvider loop-args.ini
 */
public function testLoop($a, $b, $c)
{
	// ...
}
```

Ομοίως, μπορούμε να περάσουμε τη διαδρομή σε ένα σενάριο PHP αντί για INI. Πρέπει να επιστρέφει array ή Traversable. Αρχείο `loop-args.php`:

```php
return [
	['a' => 1, 'b' => 2, 'c' => 3],
	['a' => 4, 'b' => 5, 'c' => 6],
	['a' => 7, 'b' => 8, 'c' => 9],
];
```