Metody i atrybuty wstrzykiwania
*******************************

.[perex]
W tym artykule skupimy się na różnych sposobach przekazywania zależności do prezenterów w frameworku Nette. Porównamy preferowaną metodę, jaką jest konstruktor, z innymi opcjami, takimi jak `inject` metody i atrybuty.

Również dla prezenterów przekazywanie zależności za pomocą [konstruktora |dependency-injection:passing-dependencies#Constructor Injection] jest preferowanym sposobem.
Jednakże, jeśli stworzysz wspólnego przodka, z którego dziedziczą inne prezentery (np. BasePresenter), a ten przodek również posiada zależności, pojawia się problem, który nazywamy [piekłem |dependency-injection:passing-dependencies#Constructor hell] konstruktora.
Można to obejść, stosując alternatywne metody, które obejmują metody wstrzykiwania i atrybuty (adnotacje).


Metody `inject*()` .[#toc-inject-methods]
=========================================

Jest to forma przekazywania zależności za pomocą [seterów |dependency-injection:passing-dependencies#Setter Injection]. Nazwy tych seterów zaczynają się od przedrostka inject.
Nette DI automatycznie wywołuje tak nazwane metody zaraz po utworzeniu instancji prezentera i przekazuje do nich wszystkie wymagane zależności. Dlatego muszą być one zadeklarowane jako publiczne.

`inject*()` metody można uznać za rodzaj rozszerzenia konstruktora na wiele metod. Dzięki temu `BasePresenter` może przyjmować zależności poprzez inną metodę i pozostawić konstruktor wolny dla swoich potomków:

```php
abstract class BasePresenter extends Nette\Application\UI\Presenter
{
	private Foo $foo;

	public function injectBase(Foo $foo): void
	{
		$this->foo = $foo;
	}
}

class MyPresenter extends BasePresenter
{
	private Bar $bar;

	public function __construct(Bar $bar)
	{
		$this->bar = $bar;
	}
}
```

Prezenter może zawierać dowolną liczbę metod `inject*()`, a każda z nich może mieć dowolną liczbę parametrów. Jest to również świetne rozwiązanie dla przypadków, w których prezenter [składa się z cech |presenter-traits], a każda z nich wymaga własnej zależności.


`Inject` Atrybuty .[#toc-inject-attributes]
===========================================

Jest to forma wstrzyknięcia [do właściwości |dependency-injection:passing-dependencies#Property Injection]. Wystarczy wskazać, które właściwości powinny zostać wstrzyknięte, a Nette DI automatycznie przekazuje zależności zaraz po utworzeniu instancji prezentera. Aby je wstawić, konieczne jest zadeklarowanie ich jako publicznych.

Właściwości oznaczane są atrybutem: (wcześniej używano adnotacji `/** @inject */`)

```php
use Nette\DI\Attributes\Inject; // ta linia jest ważna.

class MyPresenter extends Nette\Application\UI\Presenter
{
	#[Inject]
	public Cache $cache;
}
```

Zaletą tej metody przekazywania zależności była bardzo oszczędna forma notacji. Jednak po wprowadzeniu [promocji właściwości konstru |https://blog.nette.org/pl/php-8-0-kompletny-przeglad-nowosci#toc-constructor-property-promotion]ktora, korzystanie z konstruktora wydaje się łatwiejsze.

Z drugiej strony, metoda ta cierpi na te same wady, co przekazywanie zależności do właściwości w ogóle: nie mamy kontroli nad zmianami w zmiennej, a jednocześnie zmienna staje się częścią publicznego interfejsu klasy, co jest niepożądane.


{{sitename: Najlepsze praktyki}}